Savaş, insanın ruhunu alıp bedenini bıraktığı bir şeydir. Yakınlarını veya arkadaşlarını kaybedebilir ve insanın hayatı boyunca unutamayacağı bir iz bırakır. Savaş; bir tek insan için değil, doğa için de kötüdür belki o bitkiler hayata küsüp bir daha yaşamak istemeyebilirler. Ve doğamız yoksa bitkilerde yoktur. Peki ya savaş çıksa siz kendinizi nasıl hissederdiniz? Hadi o zaman empati kuralım.
Herkesin hatta tüm dünyanın bildiği gibi İsrail ve Gazze savaşı oluyor. Eğer gözden geçirirseniz Gazze’de insanlık çökmüş hatta bitmiş durumda. Doğa diye bir yer kalmadı, orada her yer toz duman içinde. İşte bu da savaşın olumsuzluklarından, olumlu yönü yok ama insanlar el ele verince düştüğü durumun içinden kalkamayacakları hiçbir şey yok. Düşünsenize savaşta yeni doğan bebeğinizi bir gün gelip onu sizden alıyor, ne kadar acı değil mi? Yani bu anne ne yapsın şimdi, o annenin bebeği gibi ruhu da ölmüştür, sadece bedeni hayattadır. Kısaca savaş varsa insanlık yoktur. Ama bir tek insanlık değil, hiçbir canlı yoktur. Doğayı mahveder savaş. O, güzelim yeşil rengi alır yerine tozdan dumandan mahvolmuş bir kömür rengini getirerek tüm canlıların enerjisini alır ve bir tek enerjiyi değil onların yuvalarını da alır savaş. Canlıların yaşayacak bir yerleri kalmaz. Kısaca savaş insanların ve canlıların psikolojilerini bozup onlara unutamayacakları bir iz ve yara bırakır.
Şu anda da Gazze’de olduğu gibi Allah her zaman Müslümanların yanında ve kalbindedir. Elbet bir gün her şey düzelecek ama her ne kadar savaş bitip yıllar geçse de belki doğadaki yeşillikler veya renkler hayata küsmüş olabilir. Bu yüzden her ne olursa olsun biz çok güçlüyüz. Elbet bir gün her şey yoluna gireceği gibi doğamızda eskisi gibi olacak ve yeniden dünyamız rengârenk olacak ama bunun için biraz zamana ihtiyacımız var. Siz hiçbir zaman negatif düşünmeyin, her ne olursa olsun dik durmaya çalışın.
ELBET BİR GÜN…